Oprawa zdobnicza

Upiększana licznymi ornamentami oraz tłoczeniami w skórze. Wraz z upowszechnianiem się tej oprawy zyskiwała ona coraz to nowe i doskonalsze elementy kunsztu artystycznego introligatora. Najbardziej szlachetna forma zdobienia książki. W jej wykonaniu introligatorów wspierali złotnicy. Książka była zdobiona złotem i srebrem oraz innymi cennymi kruszcami lub kością słoniową. Dekorowano je także drogimi kamieniami. Taki typ oprawy nazywano ołtarzowym ponieważ wykonywany był głównie dla ksiąg, które trafiały do kościołów gdzie miały być oprócz praktycznego zastosowania w obrzędach również ozdobą. Swoje korzenie mają one w Bizancjum.