Jan Gutenberg

Tworząc swoje czcionki Gutenberg posłużył się znanymi już w Europie i używanymi czcionkami, które robione były z drewna, gliny i różnych metali.  Doskonale przygotowany, dzięki kontynuowaniu rodzinnego fachu związanego z metalami oraz znajomością złotnictwa, Gutenberg zebrał dokonania  ówczesnych i udoskonalił je. Jego największą zasługą jest zoptymalizowanie wielkości czcionek oraz innych tzw. oczek (np. skrótów) tak aby mogły równo do siebie przylegać oraz aby służyły przy składach różnych tekstów. Opracował wytrzymały stop i wymyślił aparat do odlewania czcionek z wymiennymi matrycami. Skonstruował prasę drukarską, która nieznacznie modernizowana służyła aż do początków XIX wieku. Gutenberg pracował w tajemnicy niechętnie dzieląc się się swoimi wynalazkami, jednak opracowane wg jego projektu czcionki i prasa zaczęły być używane w całej Europie co znacząco wpłynęło na rozwój książki i spadek jej ceny. Książka przestała kosztować kilka wsi. Kopiści niejednokrotnie stawali w opozycji do nowej zdobyczy ale druk zwyciężył. Do dziś możemy podziwiać Biblie 42-wierszową (tzw. Gutenberga ok. 1455-1456 r.), zachowało się 46 egzemplarzy w tym jeden w Polsce nazwany Biblią Pelpińską. Niezwykłą ze względu na ślad po czcionce (na 46 stronie), która wysunęła się spośród innych.
Jan Gutenberg (ur. ok. 1394-1399, zm. 1468)
Fot. Wikipedia