Farma Karen Blixen położona była sto sześćdziesiąt kilometrów na południe od równika, w Kenii u stóp gór Ngong. W swoich książkach, zwłaszcza najbardziej znanym Pożegnaniu z Afryką, autorka opisała życie na plantacji kawy.

Blixen zabiera Czytelników w podróż do Afryki, którą pokochała i która stała się jej prawdziwym domem. W opisach ludzi, zwierząt i roślin widać wielkie przywiązanie, zrozumienie i akceptację oraz podziw dzięki czemu sami z książką w ręce zaczynamy marzyć o barwach Afryki.

Cieniu żyrafy na sawannie, śpiewie słowika w lesie podczas deszczu, który brzmi jakby ktoś na jakimś drzewie stroił wiolonczelę. Lataniu samolotem obok orłów zamieszkujących góry i patrzeniu na świat oczyma boga. * 

Słowa zmieniają się w obrazy rzędów kawowych krzewów, których białe kwiaty odcinają się od ciemnej zieleni liści. Przemieniają się w zapach afrykańskiej Dafne z małymi kremowymi kwiatami przypominający aromat lilii. **

Na podstawie książek Blixen powstał słynny film Sidneya Pollaka Pożegnanie z Afryką. Oparty nie tylko na użyczającej produkcji tytułu opowieści skupia się na przedstawieniu życia w Afryce pisarki. W książce wątek związku oraz miłości pisarki i Denisa nie jest wysunięty na pierwszy plan. Jest dyskretny i subtelny, opowieść Karen przepełniona jest innym rodzajem uczucia. Zakochaniem pełnym afirmacji i tolerancji a także zrozumienia dla praw zarówno ludzkich jak i praw przyrody rządzących Czarnym Kontynentem.

Na cześć Blixen jedna z dzielnic Nairobi nazwana została Karen, w jej dawnym domu otwarto poświęcone jej pamięci Muzeum.

* K. Blixen, Pożegnanie z Afryką, tł. J. Giebułtowicz, Warszawa 1965, str. 252
** Ibidem str. 67